MDR: Inne szczególne cechy rozpoznawcze

Z artykułu dowiesz się:

• Czy inne szczególne cechy rozpoznawcze wynikają z dyrektywy DAC6?
• Czy spełnienie innej szczególnej cechy rozpoznawczej może spowodować wystąpienie schematu podatkowego transgranicznego?
• Czy uproszczenia w sprawie cen transferowych wynikające z Wytycznych Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju można uznać za szczególne cechy rozpoznawcze schematów podatkowych?

Jaka jest rola cech rozpoznawczych w schemacie podatkowym?

Zgodnie z definicją znajdującą się w Ordynacji podatkowej, schemat podatkowy to uzgodnienie, które:

1. posiada ogólną cechę rozpoznawczą oraz spełnia kryterium głównej korzyści (obydwa te warunki powinny zostać spełnione łącznie),
2. posiada szczególną cechę rozpoznawczą (w tym przypadku uzgodnienie nie musi nawet spełniać kryterium głównej korzyści), lub
3. posiada inną szczególną cechę rozpoznawczą (co również zwalnia uzgodnienie z konieczności spełnienia warunku głównej korzyści).

Warto zatem wiedzieć, że polski ustawodawca zdefiniował w Ordynacji podatkowej coś więcej niż tylko ogólne i szczególne cechy rozpoznawcze schematów podatkowych wskazane przez dyrektywę DAC6.

Czym są inne szczególne cechy rozpoznawcze i czy zostały również ujęte w dyrektywie DAC6? 

Podczas wdrażania do polskiego porządku prawnego dyrektywy DAC6, ustawodawca zadecydował o dodaniu do Ordynacji podatkowej kilku nadprogramowych cech, które nie zostały wskazane w unijnej dyrektywie. Jeśli uzgodnienie spełni którąś z tych cech to – zgodnie z polskimi przepisami – dojdzie do powstania obowiązku raportowania MDR.

Grupę dodatkowych cech stanowią tzw. inne szczególne cechy rozpoznawcze, które ustawodawca wskazał w art. 86a § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej.  

Inne szczególne cechy rozpoznawcze charakteryzują się tym, że wystąpienie obowiązku informacyjnego uzależnione jest od przekroczenia pewnych progów kwotowych.

Co istotne, w przypadku uzgodnienia posiadającego inną szczególną cechę rozpoznawczą (tak jak w przypadku uzgodnienia posiadającego szczególną cechę rozpoznawczą) schemat podatkowy nie musi spełniać kryterium głównej korzyści.

Należy także pamiętać, że inne szczególne cechy rozpoznawcze będą stanowić schemat krajowy. 

Jakie inne szczególne cechy rozpoznawcze wyróżniamy?

Polski ustawodawca wyróżnił 4 inne szczególne cechy rozpoznawcze.

Art. 86a § 1 pkt 1 lit. a – wpływ na część odroczoną podatku dochodowego lub aktywa albo rezerwy z tytułu podatku odroczonego, wynikający lub oczekiwany w związku z wykonaniem uzgodnienia u korzystającego jest istotny dla danej jednostki w rozumieniu przepisów o rachunkowości oraz przekracza w trakcie roku kalendarzowego kwotę 5 000 000 zł.

W przypadku wskazanej cechy rozpoznawczej podatnik musi przeanalizować, w jaki sposób uzgodnienie wpływa na część odroczoną podatku dochodowego lub aktywa albo rezerwy z tytułu podatku odroczonego u korzystającego. 

Co istotne, Ordynacja podatkowa wskazuje, że oba warunki muszą zostać spełnione łącznie. To oznacza, że wpływ na część odroczoną podatku dochodowego, wynikający lub oczekiwany w związku z wykonaniem uzgodnienia, musi być dla korzystającego istotny w rozumieniu przepisów o rachunkowości oraz przekraczać łącznie, w trakcie roku kalendarzowego, kwotę 5 000 000 zł.

Art. 86a § 1 pkt 1 lit. b – płatnik podatku dochodowego byłby zobowiązany do pobrania podatku przekraczającego w trakcie roku kalendarzowego kwotę 5 000 000 zł, jeżeli w odniesieniu do wypłat należności wynikających lub oczekiwanych w związku z wykonaniem uzgodnienia nie miałyby zastosowania właściwe umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub zwolnienia podatkowe.

Cecha ta będzie miała zastosowanie w sytuacji, gdy hipotetyczny podatek, który pobrałby płatnik, przekraczałby 5 000 000 zł w trakcie roku kalendarzowego, jeśli nie znalazłyby zastosowania właściwe umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub zwolnienia podatkowe przewidziane w ustawach krajowych.

W celu weryfikacji, czy dana cecha została spełniona, należy obliczyć jakiej wysokości byłby hipotetyczny podatek podlegający pobraniu   przez płatnika.

Art. 86a § 1 pkt 1 lit. c – dochody (przychody) podatnika, będącego nierezydentem w rozumieniu ustaw o podatku dochodowym, wynikające lub oczekiwane w związku z wykonaniem uzgodnienia, przekraczają łącznie w trakcie roku kalendarzowego kwotę 25 000 000 zł.

Powyższa inna szczególna cecha rozpoznawcza będzie spełniona w przypadku, gdy w danym roku kalendarzowym dochód (przychód) nierezydenta przekroczył 25 000 000 zł.

Aby sprawdzić, czy doszło do takiej sytuacji, należy zsumować wszystkie wypłacane lub oczekiwane dochody (przychody), które dany nierezydent podatkowy uzyskał (i uzyska) w roku kalendarzowym. Dochody te sumuje się bez względu na źródło ich powstania. 

Co ważne, sumowaniu podlegają jedynie dochody (przychody) nierezydenta, co do których w Polsce powstaje ograniczony obowiązek podatkowy (takich jak np. odsetki, dywidenda). Oznacza to, że w przypadku tej szczególnej cechy rozpoznawczej sumowaniu nie podlegają transakcje towarowe.

Art. 86a § 1 pkt 1 lit. d – różnica pomiędzy polskim podatkiem dochodowym, który byłby należny w związku z wykonaniem uzgodnienia od korzystającego nieposiadającego siedziby, zarządu ani miejsca zamieszkania na terytorium Polski, gdyby był on podatnikiem będącym polskim rezydentem w rozumieniu ustaw o podatku dochodowym, a podlegającym faktycznej zapłacie podatkiem dochodowym w państwie siedziby, zarządu lub miejsca zamieszkania korzystającego w związku z wykonaniem uzgodnienia, przekracza łącznie w trakcie roku kalendarzowego kwotę 5 000 000 zł.

Ostatnia inna szczególna cecha rozpoznawcza dotyczy sytuacji, w której różnica pomiędzy:

• polskim podatkiem dochodowym, który byłby należny w związku z wykonaniem uzgodnienia od korzystającego nieposiadającego siedziby, zarządu ani miejsca zamieszkania na terytorium Polski (i obliczonym w taki sposób, gdyby korzystający był podatnikiem), a 
• podatkiem dochodowym podlegającym faktycznej zapłacie w państwie siedziby, zarządu lub miejsca zamieszkania korzystającego w związku z wykonaniem uzgodnienia, 

przekracza łącznie, w trakcie roku kalendarzowego, kwotę 5 000 000 zł.

Aby zweryfikować, czy wskazana inna szczególna cecha rozpoznawcza została spełniona, należy zsumować hipotetycznie obliczony podatek, który zostałby w danym roku kalendarzowym wypłacony przez korzystającego w związku z danym uzgodnieniem.

Dodatkowe polskie cechy rozpoznawcze potrafią mocno skomplikować obowiązki związane z raportowaniem schematów podatkowych

Jak widać, weryfikacja wprowadzonych przez polskiego ustawodawcę innych szczególnych cech rozpoznawczych wymaga sporządzenia kalkulacji – w tym wysokości hipotetycznego podatku – co może generować problemy i sprawić, że podmiotom trudniej będzie wykryć potencjalne ryzyka podatkowe. Wszystkim działającym w Polsce przedsiębiorcom, którzy chcą mieć pewność, że w ramach prowadzonej działalności wywiązują się właściwie z narzuconych przez przepisy obowiązków raportowych, polecamy więc skorzystanie z usług dobrze zaznajomionych z lokalnymi regulacjami doradców podatkowych.