Rekomendacje Forum Cen Transferowych – ciąg dalszy

Kamila DOBOSZ
Tax Consultant w RSM Poland

W poprzednim wpisie omówione zostały rekomendacje Grup Roboczych nr 1 i 2 funkcjonujących w ramach Forum Cen Transferowych. Wymienione rekomendacje skupiały się na kwestii przeprowadzania analiz porównawczych oraz sporządzenia opisu zgodności, w sytuacji, gdy analizy porównawcze nie mogą zostać przygotowane. W tym poście omówimy rekomendacje Grupy Roboczej nr 3, która zajęła się podejściem do „refakturowania” oraz hierarchią metod weryfikacji cen transferowych. Rekomendacje te zostały przygotowane dla przepisów o cenach transferowych obowiązujących od 1 stycznia 2019 roku.

Rekomendacje FCT dotyczące hierarchii stosowania metod weryfikacji cen transferowych i wyboru najbardziej odpowiedniej metody

Wytyczne OECD z 2017 roku rozróżniają tradycyjne metody transakcyjne oraz metody zysku transakcyjnego. Do pierwszej grupy przynależą: metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej, metoda koszt plus oraz metoda ceny odprzedaży. Drugą grupę stanowią natomiast: metoda marży transakcyjnej netto oraz metoda podziału zysku. Od 2019 roku, zgodnie ze znowelizowanymi przepisami UPDOP i UPDOF, podatnik ma także możliwość zastosowania do weryfikacji cen transferowych innej, tak zwanej „szóstej metody”. Nie ma ustalonej hierarchii metod, przy czym podmiot zobowiązany jest do wyboru najbardziej odpowiedniej metody w danej sytuacji. Opis wyboru metody stanowić powinien element analizy porównawczej lub analizy zgodności. Podatnik może, chociaż nie jest do tego zobligowany, zamieścić wyczerpujący opis procesu wyboru metody najbardziej odpowiedniej dla danej transakcji. Uzasadnienie wyboru danej metody i przedstawienie powodów odrzucenia pozostałych będzie z pewnością analizowane w toku kontroli pod kątem racjonalności i prawidłowości podjętych przez podatnika w tym zakresie decyzji. Zgodnie z art. 11d ust. 4 UPDOP, organ podatkowy przy określaniu dochodu podatnika stosował będzie metodę przyjętą przez podmiot powiązany, chyba że zastosowanie innej metody będzie bardziej odpowiednie.

Przy ustalaniu cen transferowych podmioty powiązane powinny kierować się nadrzędną zasadą, która mówi, że ceny powinny zostać ustalone na warunkach, jakie zaakceptowałyby podmioty niepowiązane w podobnych okolicznościach. Konieczność zastosowania cen rynkowych w transakcjach realizowanych między podmiotami powiązanymi odnosi się również do transakcji, które nie przekroczyły progów zobowiązujących do sporządzenia dokumentacji podatkowej lub które zwolnione są z tego obowiązku. Czynniki, jakie należy wziąć pod uwagę przy wyborze metody to m.in.: specyfika danej transakcji, dostępność danych po stronie podatnika, ograniczenie dostępnych danych porównawczych.

Rekomendacje FCT dotyczące weryfikacji rynkowego charakteru transakcji refaktury

Transakcje związane z refakturą często występują w ramach grupy podmiotów powiązanych i związane są na przykład z dokonywaniem przez wybrany podmiot zakupów grupowych na rzecz poszczególnych spółek. Co do zasady, w tego typu transakcjach następuje przeniesienie na rzecz poszczególnych beneficjentów kosztów zakupu usług lub towarów od podmiotów niepowiązanych w wysokości ceny poniesionej przez podmiot dokonujący zakupów i bez doliczania do niej jakiejkolwiek marży/narzutu. Brak marży lub narzutu w tego typu transakcjach uzasadniony jest wówczas, gdy podmiot nabywający towary lub usługi pełni wyłącznie funkcję administracyjną, nie ponosi w związku z realizacją transakcji istotnych ryzyk, a także, gdy czas pomiędzy zakupem a odsprzedażą na rzecz podmiotu powiązanego jest stosunkowo krótki.

W celu weryfikacji rynkowości procesów refakturowania w ramach grupy należy zastosować najbardziej odpowiednią metodę, która uzależniona będzie od specyfiki transakcji.

Grupa Robocza nr 3 przedstawiła ponadto postulaty dotyczące transakcji związanych z refakturą, które dotyczyły:

• zniesienia obowiązku przygotowania dokumentacji cen transferowych dla refakturowania dokonywanego na rzecz jednego podmiotu,
• rekomendacji w zakresie uproszczenia dokumentacji cen transferowych w sytuacji, gdy dla rozliczenia refaktury stosowane są klucze alokacji,
• ustanowienia safe harbour dla refakturowania.

Proponowane zmiany legislacyjne w zakresie transakcji związanych z refakturą to m.in.: uproszczona dokumentacja podatkowa zawierająca opisy przedmiotu i rodzaju transakcji kontrolowanej oraz analizy cen transferowych bez opisu analizy funkcjonalnej. Wnosi się również o rozpatrzenie wprowadzenia legalnej definicji refaktury.

Podsumowanie

Rekomendacje FCT w zakresie refakturowania należy ocenić pozytywnie. Transakcje takie są typowe dla podmiotów powiązanych z uwagi na dokonywanie zakupów grupowych dzięki możliwości negocjacji korzystniejszych warunków przy zakupie większej ilości towarów. Proponowane uproszczenie obowiązków dokumentacyjnych lub ich całkowite zniesienie w tym zakresie przyczyni się do zmniejszenia obciążeń biurokratycznych podatników.

Co do rekomendacji w zakresie hierarchii stosowania metod weryfikacji cen transferowych i wyboru najbardziej odpowiedniej metody, to już dla dokumentacji podatkowych za 2017 rok podatnik zobowiązany był do wskazania oraz uzasadnienia wyboru metody kalkulacji dochodu (straty). Znowelizowane przepisy, obowiązujące od 2019 roku, wprowadzają pojęcie „innej metody” możliwej do zastosowania przez podatnika w przypadku braku możliwości zastosowania jednej z pięciu dotychczas obowiązujących (standardowych) metod. Rekomendacje odnoszące się do metod weryfikacji cen transferowych są jednak dość zwięzłe; lektura przepisów źródłowych pozwala na samodzielne wysnucie podobnych wniosków.

Efekty prac FCT są bez wątpienia przydatne dla podmiotów powiązanych zmagających się z tematem cen transferowych oraz dla wszystkich osób w praktyce zajmujących się tym obszarem. Możliwość wymiany opinii i właściwa interpretacja zmieniających się przepisów powinna pomóc w prawidłowym wypełnieniu obowiązków dokumentacyjnych. Jednocześnie specyfika transakcji i ich indywidualny charakter powodują, że trudno wypracować jednolite rozwiązania, które będą miały zastosowanie na przykład dla wszystkich transakcji tego samego typu. Mimo wszystko czekamy na dalsze pozytywne efekty dialogu doradców i przedstawicieli biznesu z Ministerstwem Finansów, których rezultatem będą przepisy zgodne z międzynarodowymi standardami określonymi w Wytycznych OECD. Usystematyzowanie zakresu obowiązkowych elementów dokumentacji lokalnej i grupowej, a także uszczegółowienie informacji zawartych w UPDOP i UPDOF oraz rozporządzeniach, pozwoli podmiotom powiązanym lepiej sprostać wymogom dokumentacyjnym.