Definicja schematu podatkowego (MDR) oraz jego rodzaje

Czas czytania: 3 minuty.

Zgodnie obowiązującymi w Polsce przepisami dotyczącymi raportowania schematów podatkowych, istnieją trzy grupy podmiotów, których dotyczy obowiązek raportowania. Za jego niedopełnienie podatnikom grożą dotkliwe finansowe kary. Aby uniknąć negatywnych konsekwencji warto więc zapoznać się z podstawowymi informacjami dotyczącymi MDR – w tym z definicją schematu podatkowego.

Co to jest schemat podatkowy?

Zgodnie z definicją znajdującą się w Ordynacji podatkowej schemat podatkowy (MDR) to uzgodnienie, które:

• spełnia kryterium głównej korzyści oraz posiada ogólną cechę rozpoznawczą (obydwa warunki powinny zostać spełnione łącznie),
• posiada szczególną cechę rozpoznawczą, lub
• posiada inną szczególną cechę rozpoznawczą.

Czym jest zatem uzgodnienie w świetle przepisów Ordynacji podatkowej? Jest to czynność lub zespół powiązanych ze sobą czynności (w tym także  planowane) , w których co najmniej jedna strona jest podatnikiem lub  mają lub mogą mieć wpływ na obowiązek podatkowy (jego powstanie lub nie). 

Podsumowując zatem, schemat podatkowy to czynność lub szereg czynności wzajemnie ze sobą powiązanych, gdy co najmniej jedna strona jest podatnikiem lub czynności wpływają na powstanie lub niepowstanie obowiązku podatkowego i które posiadają ogólną, szczególną lub inną szczególną cechę rozpoznawczą, a w przypadku, gdy jest to ogólna cecha rozpoznawcza, równocześnie spełnia kryterium głównej korzyści. 

Co to jest schemat podatkowy standaryzowany?

Zgodnie z definicją, standaryzowany schemat podatkowy jest możliwy do wdrożenia lub udostępnienia u więcej niż jednego korzystającego bez konieczności zmiany jego istotnych założeń, w szczególności dotyczących rodzaju czynności podejmowanych lub planowanych w ramach schematu podatkowego.

Zatem upraszczając, uzgodnienie, które nie wymaga dodatkowych analiz, opinii, modyfikacji czy istotnych zmian w przypadku jego wdrażania u różnych korzystających, co do zasady, spełnia definicję schematu podatkowego standaryzowanego.

Co to jest schemat podatkowy transgraniczny?

Schematem podatkowym transgranicznym będzie uzgodnienie, które spełnia kryterium transgraniczne oraz:

• spełnia kryterium głównej korzyści oraz posiada którąkolwiek z ogólnych cech rozpoznawczych, o których mowa w Art. 86a § 1 pkt. 6 lit. a-h OP, lub
• posiada szczególną cechę rozpoznawczą.

Warto doprecyzować iż schemat podatkowy, który posiada inną szczególną cechę rozpoznawczą nie może być uznany za schemat podatkowy transgraniczny.

Kryterium transgraniczne uważa się za spełnione, jeżeli uzgodnienie dotyczy więcej niż jednego państwa członkowskiego UE lub państwa członkowskiego UE i państwa trzeciego oraz spełnia co najmniej jeden z poniższych warunków:

• nie wszyscy uczestnicy uzgodnienia mają miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium tego samego państwa,
• co najmniej jeden uczestnik uzgodnienia ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium więcej niż jednego państwa,
• co najmniej jeden uczestnik uzgodnienia prowadzi działalność na terytorium danego państwa za pośrednictwem zagranicznego zakładu w tym państwie, a uzgodnienie stanowi część albo całość działalności gospodarczej tego zagranicznego zakładu,
• co najmniej jeden uczestnik uzgodnienia prowadzi działalność na terytorium innego państwa nie mając miejsca zamieszkania ani siedziby na terytorium tego państwa oraz nie posiadając zagranicznego zakładu na terytorium tego państwa,
• uzgodnienie może mieć wpływ na automatyczną wymianę informacji, o której mowa w dziale III ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami, lub na wskazanie beneficjenta rzeczywistego w rozumieniu ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

​Kryterium transgraniczne nie będzie jednak spełnione, jeśli uzgodnienie dotyczy wyłącznie podatku od wartości dodanej, w tym VAT, podatku akcyzowego lub ceł, nakładanych na terytorium państwa członkowskiego UE.

Co to jest schemat podatkowy krajowy?

Najprościej rzecz ujmując, schemat podatkowy krajowy to schemat, który nie spełnia kryterium transgranicznego. 

Warto w tym miejscu zaznaczyć, iż schemat podatkowy posiadający inną szczególną cechę rozpoznawczą będzie zawsze uznany za krajowy schemat podatkowy. Natomiast schemat podatkowy spełniający kryterium głównej korzyści oraz posiadający którąkolwiek z ogólnych cech rozpoznawczych lub posiadający szczególną cechę rozpoznawczą może zostać zakwalifikowany jako schemat krajowy lub transgraniczny, w zależności od spełnienia kryterium transgranicznego. 

Właściwa identyfikacja schematów podatkowych, które mogą wystąpić w danej organizacji to jeden z elementów planowania podatkowego. Warto przeprowadzić je przy wsparciu doświadczonego zespołu, dla którego problematyka schematów podatkowych nie stanowi wyzwania.