Raport „Pillar One – Amount B”. Kolejne uproszczenia w cenach transferowych?

Czas czytania: 2 minuty.
 

Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) opublikowała raport „Pillar One – Amount B”, w którym zaproponowała uproszczone podejście do stosowania zasady ceny rynkowej dla podstawowej i standardowej działalności marketingowej oraz dystrybucyjnej. Dokument jest odpowiedzią na potrzeby zgłaszane przez kraje o niskich zdolnościach produkcyjnych, które wskazują, że nawet 70% ich sporów dotyczących cen transferowych jest związanych właśnie z działalnością marketingową i dystrybucyjną.

Raport „Pillar One – Amount B” ma umożliwić lokalnym władzom podatkowym stosowanie prostych i jasnych (przynajmniej w teorii) zasad w odniesieniu do podstawowej i standardowej działalności marketingowej oraz dystrybucyjnej, pozwalając jednocześnie zabezpieczyć dochody podatkowe i ograniczyć liczbę sporów z podatnikami.

Dla przedsiębiorców wprowadzenie przedstawionej przez OECD propozycji oznaczałoby ograniczenie ryzyka podatkowego oraz oszczędność czasu i środków związanych z wypełnianiem obowiązków w zakresie cen transferowych.

Kto mógłby skorzystać z proponowanego przez OECD rozwiązania?

Zgodnie z raportem, podatnicy mogliby zastosować uproszczone podejście do:

• transakcji marketingowych i dystrybucyjnych – w przypadku, gdy dystrybutor nabywa towary od jednego lub większej liczby podmiotów powiązanych w celu dystrybucji hurtowej na rzecz podmiotów niezależnych;
• transakcji sprzedaży agencyjnej i komisowej – w ramach których agent sprzedaży lub komisant przyczynia się do hurtowej dystrybucji towarów, wykonywanej przez inny podmiot należący do grupy na rzecz podmiotów niezależnych.

Raport określa warunki, które musi spełniać lokalny podmiot prowadzący dystrybucję lub świadczący usługi marketingowe, aby zostać objętym zakresem Amount B (są nimi np. brak ponoszenia istotnego ryzyka czy też brak unikalnych wartości niematerialnych i prawnych). Dokument wskazuje też, jak postąpić w sytuacji, w której, oprócz podstawowej działalności dystrybucyjnej, podmiot prowadzi również np. działalność produkcyjną.

Raport OECD przedstawia zasadniczo dwa sposoby na implementację przepisów przez poszczególne kraje: 

1. Na zasadzie „safe harbour ” – podatnik i organy podatkowe mogą zastosować Amount B jeśli transakcja spełnia określone kryteria;
2. W formie obowiązkowej zasady – w ramach której zarówno podatnik, jak i organy muszą zastosować Amount B jeśli transakcja spełnia określone kryteria.
    

Raport określa, iż najlepszą metodą weryfikacji lokalnej dochodowości jest metoda marży transakcyjnej netto lub – ewentualnie – metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej w wariancie porównania wewnętrznego. 

OECD przygotowało także dla transakcji objętych raportem matrycę cenową (ang. pricing matrix), określającą rynkowe przedziały dochodowości, z wykorzystaniem wskaźnika rentowności sprzedaży (ROS). Dopuszczalna dochodowość, w zależności od przyporządkowania transakcji do danej kategorii, kształtuje się na poziomie od 1,5% do 5,5%. 

Kiedy zostanie wdrożone uproszczone podejście do stosowania zasady ceny rynkowej dla standardowej działalności marketingowej oraz dystrybucyjnej?

Implementacja przepisów określonych przez „Pillar One – Amount B” nie jest obowiązkowa. Kraje, które jednak zdecydują się na wdrożenie tych przepisów, mogą to zrobić najwcześniej dla lat podatkowych rozpoczynających się po 1 stycznia 2025 r. (a więc raportowanych już w 2026 r.). 

Na chwilę obecną nie wiadomo jednak czy (i jeśli tak, to kiedy) Polska zdecyduje się na implementację tych przepisów do swojego porządku prawnego. Pozostaje jedynie trzymać kciuki, aby tak się stało.