Dyrektywa DAC7: jakie czynności i informacje obejmuje obowiązek sprawozdawczy?

Czas czytania: 3 minuty.

Zgodnie z unijną dyrektywą DAC7, operatorzy platform cyfrowych mają obowiązek raportowania informacji o sprzedawcach – czyli użytkownikach platformy będących albo osobą fizyczną, albo podmiotem, którzy w każdym momencie okresu sprawozdawczego (roku kalendarzowego) są zarejestrowani na platformie i wykonują stosowne czynności. Jak przepisy dyrektywy DAC7 i polskiej ustawy, która ją implementuje, rozumieją pojęcie stosownych czynności i jakie informacje o sprzedawcach podlegają raportowaniu?

Co to są stosowne czynności?

Zgodnie z definicją wskazaną w dyrektywie DAC7, stosowną czynnością jest jedna z poniższych (wykonywanych za wynagrodzeniem) czynności: 

1. najem nieruchomości zarówno mieszkalnych, jak i komercyjnych, a także wszelkich innych nieruchomości i miejsc parkingowych – przy czym polska ustawa wskazuje, że za stosowną czynność uznaje się także udostępnienie nieruchomości oraz udostępnienie udziału w niej lub jej części; dotyczy to także pomieszczeń przynależnych),  
2. usługa świadczona osobiście – tj. usługa obejmująca pracę wykonywaną na czas (lub w trybie zadaniowym) przez co najmniej jedną osobę fizyczną, działającą albo niezależnie, albo w imieniu podmiotu. Praca taka musi być wykonywana na żądanie użytkownika online albo fizycznie offline, po ułatwieniu jej za pośrednictwem platformy,
3. sprzedaż towarów – jako towary dyrektywa DAC7 wskazuje wszelkie rzeczowe aktywa trwałe; polska ustawa odwołuje się do definicji rzeczy w rozumieniu art. 45 Kodeksu cywilnego,
4. najem jakiegokolwiek środka transportu.
    

Wyjątkiem od powyższej definicji są czynności wykonywane przez sprzedawcę będącego pracownikiem raportującego operatora platformy lub powiązanego podmiotu operatora platformy. 

Jakie dane dotyczące sprzedawców będą przekazywane w ramach DAC7 przez operatora platformy? 

Co do zasady, operator platformy ma obowiązek zgromadzenia takich danych sprzedawców jak:

1. imię i nazwisko/firma,
2. główny adres,
3. każdy nadany sprzedawcy NIP (i państwo jego nadania), lub, w przypadku braku NIP, miejsce urodzenia sprzedawcy,
4. numer identyfikacyjny VAT sprzedawcy (jeżeli jest dostępny),
5. data urodzenia (w przypadku osób fizycznych),
6. numer we właściwym rejestrze gospodarczym (w przypadku spółek; dla polskiego podmiotu będzie to numer KRS), 
7. informacje o istnieniu ewentualnego stałego zakładu, za pośrednictwem którego są wykonywane na terytorium UE stosowne czynności (jeżeli taki zakład istnieje), ze wskazaniem państwa członkowskiego, w którym znajduje się taki stały zakład (w przypadku spółek),
8. identyfikator rachunku finansowego (tj. rachunku bankowego) – jeżeli jest on dostępny dla operatora platformy i jeżeli właściwy organ państwa uczestniczącego, którego rezydentem jest sprzedawca podlegający raportowaniu, nie ogłosił publicznie, że nie zamierza korzystać z identyfikatora rachunku finansowego,
9. imię i nazwisko albo firmę posiadacza rachunku finansowego, na który jest wypłacane wynagrodzenie lub na poczet którego jest ono uznawane (w zakresie dostępnym dla raportującego operatora platformy); w przypadku, gdy imię i nazwisko (lub firma) sprzedawcy są inne, niż posiadacza rachunku finansowego – inne dostępne dla raportującego operatora platformy informacje finansowe dotyczące tego posiadacza i umożliwiające jego identyfikację, 
10. państwo rezydencji sprzedawcy podlegającego raportowaniu,
11. kwota łącznego wynagrodzenia wypłaconego lub uznanego w każdym kwartale okresu sprawozdawczego oraz liczba stosownych czynności, z tytułu których wynagrodzenie to zostało wypłacone lub uznane,
12. składki, prowizje lub podatki zatrzymane lub pobrane przez spółkę w każdym kwartale okresu sprawozdawczego.
     

Zakres danych, do których gromadzenia przepisy zobowiążą operatorów platform, będzie bardzo zbliżony dla osób fizycznych i podmiotów niebędących osobą fizyczną (np.: spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, spółek cywilnych). Warto jednak zwrócić uwagę na pewne podstawowe różnice. 

Do której kategorii sprzedawców należy zaliczyć osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą?

Unijna dyrektywa DAC7 oraz polska ustawa nie wskazują, czy sprzedawców, którzy są osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, należy zaliczyć do sprzedawców będących osobą fizyczną, czy do podmiotów. 

Bazując na definicji podmiotu wskazanej w dyrektywie DAC7 oraz ustawie – zgodnie z którą przez podmiot rozumie się osobę prawną, jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej lub porozumienie prawne, w tym spółkę, fundację i trust – wydaje się, że pojęcie sprzedawcy będącego osobą fizyczną obejmuje również osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą.